Inhoud
| Liefde | Afscheid | SMS | Natuur | Engels |
|---|---|---|---|---|
| Bloemenhart | Dierbare vriendin | Lieverd | Graancirkel | Facing the dark |
| Ik geniet van je | Het IJsvogeltje | Een kus liegt niet | Zoute zomer | Growing wings |
| Een eenzaam straaltje licht | Stoptrein | Tranen in het hart | De vrijheid van de natuur | My home is in your arms |
| Eerst met z'n tweeën | Lieve mama | Je bent lief | Mooie roos | Fifty shades of grey |
| Jij bent ik | Als je de strijd tegen kanker verliest | Zijn kus | Schiermonnikoog | The night |
Gedichten
Liefde
| Bloemenhart | Ik geniet van je | Een eenzaam straaltje licht | Eerst met z'n tweëen | Jij bent ik |
|---|---|---|---|---|
|
Hartebloem Zo zuiver als een bloem ontwaakt in het licht van de nacht. Opent het reukvermogen doordringend in de kern van de ziel. Een weg naar pure Liefde in een ontvangend hart. |
Je bent lief, je bent zacht, je karakter is je innerlijke pracht. Ook van buiten ben je mooi, zelfs mooier dan verwacht. Je lieve lach en mooi gezicht, maar je karakter is waar ik voor zwicht. In het donker voel ik je bij me, en ik geniet van je in het licht. Je zegt dat je graag bij me bent, en niemand beter als mij kent. Je fluisterd lieve woordjes, wat ben je toch een geweldige vent. |
Een eenzaam straaltje licht Dwaalt door mijn openluchttheater Waar het eerst vervuld was van geschater Drupt nu een traantje langs je gezicht Ik veeg hem weg, en even later Sta je alweer te lachen, althans, je ligt Je doet het boek maar dicht Door de teksten staan je oogjes onder water En bij het schouwspel dat zich manifesteerd Kijk ik een beetje dromend in je ogen De spelers zijn tegelijkertijd publiek Een toneelstuk, maar de actrice is gevlogen Haar engelenvleugels van doorzichtig keramiek Zachtjes land je in mijn armen, ongedeerd |
Eerst met z'n tweeën. Ze liepen met z'n tweeën Wat waren ze een paar. Gestrengeld met hun armen zo diep en innig samen Met elkaar. Hun fluist'ren was niet echt te horen. Ze kusten elkander teer. Toen waren ze nog met hun tweeën. Maar nu zijn het er meer. |
Toen zag ik mij In de spiegel van jij Jij en ik zijn wij En iets wat is Zal nooit verdwijnen |
Afscheid
| Dierbare vriendin | Het IJsvogeltje | Stoptrein | Lieve mama | Als je de strijd tegen kanker verliest |
|---|---|---|---|---|
|
Jij, jij bent er altijd, We hebben elkaar gevonden, Nee, ik ben je niet kwijt, We zijn met elkaar verbonden, Al ben ik hier en jij daar, Altijd vinden we elkaar. Jij leerde mij om te kijken, Naar al die sterren en die maan, Waar we vaak onder hebben gestaan, Vanavond kijk ik naar de maan, Dan voel ik je naast me staan, Dan zijn we samen voor een moment, Omdat onze wereld geen grenzen kent. Eerst was er dat verdriet, De eenzaamheid die je achterliet, Al gauw zag ik je weer, En nu, nu weet ik het weer, Je kunt me nooit meer verlaten, Altijd blijven we samen praten, Door onze werelden heen, Zo'n vriendin is er geen. |
Het geluid van de snelste vleugels Is altijd aan jouw voorbij gegaan Maar zijn kleuren heb je mogen aanschouwen Nu zal je zijn kleuren krijgen En als zijn naam voelen Je zult zo vrij zijn als het IJsvogeltje! |
De stoptrein tuft maar door, van station naar station, rustig over het spoor. En niemand die geeft erom. Ze was nog maar jong, maar een jaar of negentien. Ze beet op haar tong. Ze had al zoveel gezien. Weer een station gehad. Mensen stapten uit en in. Onderweg naar de grote stad, vermoedt niemand een ding. Op school werd ze gepest, haar ouders net gescheiden en in de liefde ging het niet best. Ze wil niet meer lijden. Nog geen enkele onenigheid, alles gaat rustig zijn gang. De stoptrein is nog keurig op tijd en de reis duurt niet meer lang. Het was een zonnige middag, ik liep over het plein. Toen ik jou daar zag, riep ik nog ‘’Stop! Trein!’’ Het mocht niet zo zijn... |
We zullen je missen, als moeder, zus en vrouw. Afscheid was er nauwelijks, want het ging veel te gauw. We zullen je missen, ook als vriendin. Maar we zullen je het meest missen, in dit gezin. We zullen je missen, met alles wat we samen deden. Maar we zullen het onthouden, als een kleurrijk verleden. Oh, wat zal ik je missen, maar het belangrijkst is voor mij: deze tijd vol pijn en lijden, is nu eindelijk voorbij. Rust zacht mama |
Is het een eerlijke strijd, als je tegen kanker moet strijden, Als je familie je zo ziet lijden. Ik zelf denk van niet, Het brengt veel pijn, onmacht en verdriet. Je man en je kinderen hebben je los moeten laten, Waar jij nu over mag gaan waken. Wij wensen jou een goede reis, Vind vrede, liefde, rust in het paradijs. |
SMS-gedichten
| Lieverd | Een kus liegt niet | Tranen in het hart | Je bent lief | Zijn kus |
|---|---|---|---|---|
|
het voelt onwerkelijk, hoe je zoent hoe je me vasthoud en dicht bij je trekt het is zo moeilijk te beschrijven, wat ik allemaal voor je voel wil dit nooit meer missen want Jij bent voor mij het gene ik het minst kan missen in deze wereld |
Een kus Liegt niet Je kunt een kus Niet geven Zonder te nemen En niet nemen Zonder te geven |
Mijn zee overspoelt heel mijn lichaam door mijn verdriet door mijn ziel en maakt mijn geest zo wit glanzend en proper. |
Je bent lief, Lief zoals je bent, Lief zoals je doet, Lief zoals iedereen je kent. |
Hun relatie moest onafscheidelijk worden sterker en beter. Hij nam haar vast, en kuste haar zo zacht en zo teder... |
Natuur
| Graancirkel | De vrijheid van de natuur | Mooie roos | Schiermonnikoog | Zoute zomer |
|---|---|---|---|---|
|
kunst van verlichte zielen in gewas,zand en sneeuw hoe mooi schijnt de zon op het omgebogen graan in het gouden landschap je ontstaan is verstopt in wonderlijke licht magie ik vlieg over je heen aanschouw de geometrie in zijn prachtige vormen ik wacht op een teken vanuit jouw schepping de geheime boodschap in wiskundig denken die het mysterie ontsluit |
Bewandel mijn weg in het bos, laat me even gaan, laat al mijn gedachten even los, want het is me nu even te ver gegaan, In het bos is het zo vredig en fijn, je kunt je gevoel en je gedachtes laten gaan, en voor even niet die pijn, even al je emoties laten gaan, een moment ervaren van gelukkig zijn, de natuur veroordeeld niet, geeft je juist een goed gevoel mee, zodat je beter accepteert je verdriet, en weer na huis gaat tevree, De bomen wijzen jou de weg, Ze zwaaien je uit, Naar de juiste uitweg, Probeer nu even weer te genieten van je leven, voluit, |
Je bent zo mooi en donker van kleur je verspreid een intense zoete geur Je staat te pronken met je bloemenpracht daarop hebben wij maandenlang gewacht Je bent er in alle kleuren en verschillende geuren als we je zien hoeven we niet te treuren Je laat ons je ongeremde schoonheid zien maar ben je soms ook te mooi misschien? Je wilt niet worden weggerukt nee je word liever niet geplukt Dan laat je doornen zien en voelen daarmee zal je wel wat bedoelen Je laat zo weten dat we de natuur moeten sparen en ook wat moois voor later moeten bewaren |
Fietsen leunen tegen een paal, aanklevend zand verbreedt de banden, sturen grijpen in elkaar, zadels neuzen naar verlaten strand, pedalen zwijgen, golven neigen, de branding landt, de mens ontspant. |
Schuimkoppen triomferen, in de zoute branding. Terwijl golven rollen, vallen schelpen, in 't mulle zand. Meeuwen deinen, rustig, op de maat van eb en vloed. Een gezellige drukte zoemt, ongestoord op de achtergrond. De zon speelt eigenzinnig, met het blauwe water, glinsters sprankelen op en neer. Terwijl duingras wiegt, in de zomer-wind. Ben ik voor even een gelukkig kind. |
Engelse gedichten
| Facing the dark | Growing wings | My home is in your arms | Fifty shades of Grey | The night |
|---|---|---|---|---|
|
I feel empty Soulless Fatigue Afraid Maybe it could have been different From now on How do I get better When my head stays the same When my thoughts won't change When these images won't feel strange Confused about all this being a misconception Or the ultimate reality Either way I have to face it How much longer till I say Till I say no more Time will be up And I know my weakness Damages the one's around me So, how do I face this? How do I take this The right way? |
as I walk on this earth the ground under me starts to crumble I run towards my loved one But let out a shriek as I tumble She tells me to hold on to hold tight and stay that it will get so much better as the grip starts to fade away 'I need to do this!' I scream as wings grow on my back and I fly up in the skies so high and safely I can stand! I hold her in my arms and show her my true self once hidden away behind a mask like a book hidden on a shelf Danielle, I want to thank you for everything that you so far have done I will forever love you for what you have done for me you are, and will forever be my only one! |
The ancient are calling me home, for I’m a breeze in the wind, wherever the sea may roam. My home is in your arms. Free is a dream to be, forgone are the days of pain, the music in the heart is free. My home is in your arms. I’m on a journey far, far away. Long is the path where I lay to rest, in such a blissful day. My home is in your arms. Memories have come to my mind, of days in peace and silence, only my trail is left behind. My home is in your arms. I look up to the sky, and see the stars glow, and the crescent moon way up high. My home is in your arms. The ground trembles at birth. The birth of an ancient time, that we call our mother-earth. My home is in your arms. |
He punishes me when I'm behaving bad. After that he takes me directly to bed. He kisses me softly when he touches the... He's stroking my back when he is holding me. He whispers naughty words in my ears. He tells me I need to embrace my fears. He tied my hands together, and told me "Don't move". It all happens so fast, it is so intense. He blindfolds me, it strengthens my other senses. He tells me to be quiet, but I can't stop moan. He makes me feel like I'm not alone. |
The night, she sleeps, She rests in delight, Don't has to fight, Only starlight, Galaxy, her spirit, It's the most complex perfect structure, Magic you could say, Look at her closed dreamy eyes, And fall out of disguise, She knows all, she will win, She's the last phoenix, She's the new beginning. |